Uzayda uzun süre kalan astronotların karşılaştığı fiziksel ve biyolojik zorluklar, insan vücudunun yerçekimsiz ortama nasıl adapte olduğunu ve Dünya'ya döndüğünde nasıl zorlandığını ortaya koyuyor. NASA astronotları Butch Wilmore ve Sunita Williams, 8 gün olarak planlanan görevlerinin 288 gün sürmesinin ardından Dünya'ya döndü. Ancak dönüşleri, fiziksel ve biyolojik olarak büyük bir sınav anlamına geliyor.
Haber Giriş Tarihi: 20.03.2025 23:47
Haber Güncellenme Tarihi: 20.03.2025 23:48
Kaynak:
Haber Merkezi
objektifgundem.com
Kas ve Kemik Kaybı
Kemik yoğunluğu azalıyor: Uzayda her ay kemik kütlesinin %1’i kayboluyor, bu da Dünya’da bir yıl yaşlanmaya eşdeğer.Kas atrofisi (erimesi) yaşanıyor: Astronotların kasları, ağırlıksız ortamda fazla kullanılmadığı için zayıflıyor.Tavuk Bacağı Olgusu: Ayaklar ve bacaklar sıvı kaybı nedeniyle inceliyor.
Kardiyovasküler Değişiklikler
Kalp zayıflıyor: Yerçekimi olmadığı için kanın dolaşımı farklılaşıyor, kalp kasları küçülüyor.Kan akışı yavaşlıyor: Uzayda kanın pompalanma şekli değiştiği için bazı astronotlarda kan pıhtılaşması görülüyor.
Denge ve Sinir Sistemi Problemleri
Denge kaybı yaşanıyor: Uzun süre yerçekimsiz ortamda kalan vücut, Dünya'ya döndüğünde yerçekimine alışana kadar baş dönmesi ve koordinasyon bozukluğu yaşayabiliyor.Baş dönmesi ve mide bulantısı görülebiliyor.
Uyku ve Psikolojik Zorluklar
Günde 16 kez gün doğumu yaşanıyor: ISS, Dünya'nın etrafında 90 dakikada bir döndüğü için astronotlar günde 16 kez gün doğumu ve gün batımı görüyor. Bu da vücut saatini ve uyku düzenini bozuyor.Ses ve ışık kirliliği: Uzay istasyonundaki cihazların sürekli çıkardığı sesler ve parlak ışıklar nedeniyle uyku kalitesi düşük oluyor.
D Vitamini Eksikliği
Güneş ışığı alamadıkları için D vitamini eksikliği yaşanıyor. Takviye alınsa da, doğal yoldan D vitamini almak gibi etkili olmuyor.
Neden Yürüyemiyorlar?
Dünya’ya döndüklerinde astronotlar genellikle sedyeyle taşınıyor çünkü:
Kas ve kemik yoğunluğu azaldığı için desteksiz yürüyemiyorlar.Dolaşım sistemleri yerçekimine uyum sağlamadığı için baş dönmesi ve tansiyon düşmesi yaşıyorlar.
Uzayda uzun süreli görevlerin insan vücudu üzerindeki bu etkileri, gelecekteki Mars yolculukları gibi uzun uzay misyonları için büyük bir engel oluşturuyor. Bilim insanları, bu sorunları aşmak için yapay yerçekimi teknolojileri ve daha etkili egzersiz programları geliştirmeye çalışıyor.
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Anasayfa
Foto Galeri
Video Galeri
UZAYIN İNSAN VÜCUDU ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ
Uzayda uzun süre kalan astronotların karşılaştığı fiziksel ve biyolojik zorluklar, insan vücudunun yerçekimsiz ortama nasıl adapte olduğunu ve Dünya'ya döndüğünde nasıl zorlandığını ortaya koyuyor. NASA astronotları Butch Wilmore ve Sunita Williams, 8 gün olarak planlanan görevlerinin 288 gün sürmesinin ardından Dünya'ya döndü. Ancak dönüşleri, fiziksel ve biyolojik olarak büyük bir sınav anlamına geliyor.
Kas ve Kemik Kaybı
Kemik yoğunluğu azalıyor: Uzayda her ay kemik kütlesinin %1’i kayboluyor, bu da Dünya’da bir yıl yaşlanmaya eşdeğer. Kas atrofisi (erimesi) yaşanıyor: Astronotların kasları, ağırlıksız ortamda fazla kullanılmadığı için zayıflıyor. Tavuk Bacağı Olgusu: Ayaklar ve bacaklar sıvı kaybı nedeniyle inceliyor.
Kardiyovasküler Değişiklikler
Kalp zayıflıyor: Yerçekimi olmadığı için kanın dolaşımı farklılaşıyor, kalp kasları küçülüyor. Kan akışı yavaşlıyor: Uzayda kanın pompalanma şekli değiştiği için bazı astronotlarda kan pıhtılaşması görülüyor.
Denge ve Sinir Sistemi Problemleri
Denge kaybı yaşanıyor: Uzun süre yerçekimsiz ortamda kalan vücut, Dünya'ya döndüğünde yerçekimine alışana kadar baş dönmesi ve koordinasyon bozukluğu yaşayabiliyor. Baş dönmesi ve mide bulantısı görülebiliyor.
Uyku ve Psikolojik Zorluklar
Günde 16 kez gün doğumu yaşanıyor: ISS, Dünya'nın etrafında 90 dakikada bir döndüğü için astronotlar günde 16 kez gün doğumu ve gün batımı görüyor. Bu da vücut saatini ve uyku düzenini bozuyor. Ses ve ışık kirliliği: Uzay istasyonundaki cihazların sürekli çıkardığı sesler ve parlak ışıklar nedeniyle uyku kalitesi düşük oluyor.
D Vitamini Eksikliği
Güneş ışığı alamadıkları için D vitamini eksikliği yaşanıyor. Takviye alınsa da, doğal yoldan D vitamini almak gibi etkili olmuyor.
Neden Yürüyemiyorlar?
Dünya’ya döndüklerinde astronotlar genellikle sedyeyle taşınıyor çünkü:
Kas ve kemik yoğunluğu azaldığı için desteksiz yürüyemiyorlar. Dolaşım sistemleri yerçekimine uyum sağlamadığı için baş dönmesi ve tansiyon düşmesi yaşıyorlar.
Uzayda uzun süreli görevlerin insan vücudu üzerindeki bu etkileri, gelecekteki Mars yolculukları gibi uzun uzay misyonları için büyük bir engel oluşturuyor. Bilim insanları, bu sorunları aşmak için yapay yerçekimi teknolojileri ve daha etkili egzersiz programları geliştirmeye çalışıyor.
En Çok Okunan Haberler